Odwyk hazardowy

Kilka słów o hazardzie…

Uzależnieniem behawioralnym, z którym walczy coraz więcej osób jest hazard. Ruletka, poker, gra w kości i inne gry przestają być rozrywką i stają się coraz bardziej niebezpieczne.

Uzależniony traci kontrolę nad własnym życiem, a gra, przez którą może wszystko stracić, staje się ważniejsza niż sfera prywatna, zawodowa czy codzienne obowiązki. Chory wciąż gra i mimo bardzo poważnych konsekwencji, nie przestaje tego robić.

Co to jest hazard?

Jest to zaburzenie polegające na uzależnieniu behawioralnym. Oznacza to, że bez jego uprawiania osoba zniewolona nie może zaznać spokoju emocjonalnego i prawidłowo funkcjonować. Gra staje się sensem życia i wypiera pozostałe potrzeby, jest stawiana ponad rodziną oraz pracą.

Nawet sukcesy nie przynoszą satysfakcji i poczucia spełnienia. Pojawia się presja zdobywania jeszcze większych kwot. W efekcie nawet jeśli hazardzista zgromadzi bogactwo na koncie, nie może zaznać spokoju, odczuwa coraz silniejszy wewnętrzny nacisk, by wygrywać jeszcze więcej. Bez wahania ryzykuje wtedy fortunę, samochód, dom, a pojawiające się porażki nie są w stanie pohamować pragnienia odegrania się.

Czym jest uzależnienie od hazardu?

Jest to zaburzenie polegające na regularnym i częstym uprawianiu hazardu. Hazard to gra o pieniądze i przedmioty wartościowe, na przykład dom, mieszkanie czy samochód. Wynik gry zależy wyłącznie od przypadku, nie od umiejętności gracza. Na rozwój uzależnienia od hazardu mają wpływ różne czynniki – na przykład zaburzenia samooceny, problemy w relacjach ze społeczeństwem.

Wyróżniamy cztery fazy uzależnienia od hazardu, są to: faza zwycięstw, faza strat, faza desperacji oraz faza utraty nadziei.

Często zaczyna się niewinnie. Zabawa w obstawianie meczów za niewielkie kwoty albo poker na pieniądze przy sobotnim spotkaniu ze znajomymi. Z czasem rozrywka zmienia się w dążenie do wygrania, dochodzą wysokie zakłady i nowe gry, hazard zniewala i staje się najważniejszą potrzebą, od której ciężko się uwolnić.

Jak pokonać uzależnienie od hazardu?

Uzależnienie od hazardu jest chorobą, która wymaga specjalistycznego leczenia.

Przede wszystkim, chory powinien uświadomić sobie wagę problemu, z którym się boryka. Jeśli uzależnienie nie jest rozwinięte w zaawansowanym stopniu, zalecane jest rozpoczęcie terapii. Spotkania z psychologiem, który pomoże zrozumieć uzależnionemu istotę problemu będą dużym wsparciem. W przypadku, gdy uzależnienie jest już bardzo zaawansowane niezbędne jest rozpoczęcie terapii w zamkniętym ośrodku leczenia uzależnień.

Nałóg ten występuje w przypadku uczestniczenia w grach, których przebieg zależny jest nie od umiejętności, a od przypadku. Są to np. ruletka, gry karciane, totalizator sportowy itp. Hazard, podobnie jak alkoholizm, oznacza całkowitą utratę kontroli nad sobą, swoimi pragnieniami, emocjami. Jest to stan choroby wymagającej specjalistycznego leczenia, jakim jest odwyk hazardowy.

Zabawa czy uzależnienie? Kiedy gra staje się problemem?

Między graniem dla rozrywki a patologiczną potrzebą obstawiania jest cienka granica, którą łatwo przekroczyć. Kłopot pojawia się, kiedy obstawianie ma charakter regularny, bo wynika z trudnej do przezwyciężenia potrzeby, a do tego dochodzi konieczność wygrywania wysokich kwot, by móc poczuć satysfakcję. To główny objaw hazardu.
Dodatkowymi symptomami przekroczonej granicy i pojawienia się stanu wymagającego odwyku hazardowego są:

• nieumiejętność zaprzestania,
• pojawiające się rozdrażnienie przy ograniczeniu aktywności np. w kasynie,
• nieustanne myślenie o grze,
• traktowanie hazardu jako lekarstwa na zły nastrój,
• kłamstwa celem zatajenia grania,
• nieustanna chęć odegrania się po porażce,
• zaniedbywanie relacji prywatnych i zawodowych na rzecz hazardu,
• zdobywanie środków pieniężnych do gry wszelkimi sposobami.

Gdy u danej osoby występują co najmniej cztery zjawiska z wymienionych powyżej, jest to oznaka uzależnienia. Choremu może pomóc tylko odwyk hazardowy

Odwyk od hazardu w Terapia Manawa

Podczas odwyku od hazardu w Manawie, terapeuci poznają przyczynę problemu, z jakim boryka się uzależniony. Znalezienie neurologicznego oraz psychologicznego “ogniska zapalnego”, które wywołało uzależnienie jest tutaj niezmiernie ważne. Specjaliści pomagają pacjentowi zmienić sposób myślenia i wprowadzić zmiany, które podniosą jakość jego życia i umożliwią uzyskanie całkowitej abstynencji.

Ponadto, dzięki terapii stacjonarnej uzależniony zostaje odizolowany od destrukcyjnego wpływu środowiska oraz problemów życia codziennego i może skoncentrować się na walce z nałogiem.

Dzięki podjęciu leczenia uzależniony może wygrać walkę o własne życie i odzyskać równowagę emocjonalno-społeczną.

Kontakt