Od lat nosi niechlubne miano choroby cywilizacyjnej, a w niedalekiej przyszłości może stać się najczęściej występującym schorzeniem. Zapadają na nią miliony ludzi na całym świecie. Mimo że można odnotować zmiany w podejściu do korzystania z psychoterapii czy pomocy psychiatry, wciąż obserwuje się niechęć do szukania profesjonalnego wsparcia. Dotyczy to szczególnie mężczyzn, z wielu powodów. Dzisiaj pochylimy się nad tematem objawów męskich stanów depresyjnych oraz sposobami radzenia sobie z tym problemem.
Czym cechuje się męska depresja?
Można się zastanawiać, czym zaburzenie dotykające panów różni się od tego, na które uskarżają się kobiety. W wielu przypadkach powstaje z podobnego powodu (np. utrata stałego zatrudnienia), niemniej symptomy są inne u obu płci. Jeżeli chodzi o objawy depresji u mężczyzn, mogą być to m.in. dolegliwości somatyczne. U chorych pojawiają się bóle głowy albo mięśni, niejednokrotnie występuje także zmęczenie. Pacjenci zmagają się z zaburzeniami snu oraz łaknienia.
Wśród często wymienianych objawów znajdują się kłopoty z panowaniem nad emocjami, czyli drażliwość. U wielu mężczyzn dochodzi do rozładowania napięcia poprzez agresję, w tym gwałtowne wybuchy złości. O ile kobiety nierzadko stają się wyciszone, przygnębione i zrezygnowane, o tyle u przedstawicieli płci męskiej dominującym symptomem bywa nerwowość albo gniew. Należy wspomnieć również o nałogach – konsekwencją stanów depresyjnych może być nadużywanie alkoholu, uzależnienie od internetu albo cyberseksu.
Omawiając najczęściej opisywane symptomy, można ograniczyć się do 12 objawów depresji u mężczyzn. Warto jednak wymienić też problemy z erekcją oraz impotencję, podejmowanie ryzykownych zachowań seksualnych typu stosunki bez zabezpieczenia z przypadkowymi partnerami. U chorych może pojawiać się ból albo ucisk w klatce piersiowej czy zaburzenia rytmu serca (szybsze bicie, kołatanie). Pacjenci mogą obserwować u siebie problemy gastryczne, od biegunki po zaparcia bądź wzdęcia. Mogą gwałtownie przybierać na masie ciała albo chudnąć, a także mieć zaburzenia gospodarki hormonalnej wywołane np. niskim poziomem testosteronu.
Przyczyny depresji mężczyzn
Podobnie jak różne bywają objawy stanów depresyjnych, które odnotowuje się u panów, różne mogą być powody ich występowania. Do najczęstszych przyczyn zaliczają się niepowodzenia w sferze zawodowej. Męska depresja może być rezultatem nagłego zwolnienia z pracy albo braku stałego zatrudnienia. Nierzadko wywołuje ją degradacja (słuszna bądź nie) na niższe stanowisko. Kolejna przesłanka to brak oczekiwanego awansu albo poczucie stagnacji, braku perspektyw czy wrażenie, że jest się niedocenianym jako pracownik.
Poza szeroko rozumianymi porażkami na polu zawodowym nie bez znaczenia pozostają konflikty w życiu prywatnym. Depresja u mężczyzn może wynikać z problemów w związku, kłótni pomiędzy partnerami etc. Czasami atmosfera w domu bywa tak bardzo toksyczna, że pojawia się poczucie bezradności. Kiedy nie można oczekiwać wsparcia od osoby, która teoretycznie powinna być bliska, trudno samotnie walczyć ze stanami depresyjnymi. Tym samym tworzy się błędne koło. Jeśli dodatkowo chory otrzymuje komunikat, że jest słaby czy niemęski, szanse na to, że zdecyduje się zwrócić o pomoc, drastycznie maleją.
Profesjonalna pomoc w depresji
W przypadku panów problemem bywa zjawisko określane jako toksyczna męskość, czyli szkodliwe wzorce wpajane już od dziecka. Chłopcy uczą się, że wrażliwość, delikatność to cechy kobiece, podobnie jak przyznanie się do słabości. Co za tym idzie, w razie przedłużających się zaburzeń nastroju nie chcą pokazywać otoczeniu pogorszenia samopoczucia. Ukrywają emocje, wybierając za to ryzykowne zachowania, agresję czy używki. Wielu prędzej sięgnie po butelkę, niż wyzna komuś, że cierpi. Z powodu blokad psychicznych powstałych w dzieciństwie po pomoc w depresji wciąż zgłasza się niewielki procent panów. Jednocześnie to wśród nich o wiele częściej dochodzi do prób samobójczych.
Jak każda inna choroba, depresja mężczyzn powinna być objęta leczeniem. Nie należy czekać, aż nastrój ulegnie poprawie sam z siebie. Wśród wykorzystywanych nurtów można wymienić terapię poznawczo-behawioralną (CBT), psychodynamiczną albo terapię interpersonalną. Warto podkreślić, że w zaawansowanych przypadkach niezbędna będzie farmakoterapia oraz wsparcie psychiatry.
Zachęcamy do śledzenia naszych wpisów.